Drodzy czytelnicy.
Z przykrością ogłaszam, że na czas nieokreślony zawieszamy działalność Podsłuchaj!. Nie jestem pewny, kiedy i czy w ogóle wrócimy do systematycznej publikacji artykułów. Na stronie być może będą ukazywały się jakieś artykuły lub inne treści, lecz na pewno nie w regularnej formie, do której Was przyzwyczailiśmy.
Paweł Kujawiak.
Podsłuchiwacze! Z radością pokazujemy Wam nasz najnowszy numer, w którym znajdziecie aż pięć tekstów. Zanim pokrótce przedstawię każdy z nich, chciałabym w imieniu Redakcji Podsłuchaj! złożyć Wam najserdeczniejsze życzenia świąteczne. Oby Wasze święta nie były synonimem gorączki jedzeniowo-zakupowej, a raczej, żebyście znaleźli czas na to, co najważniejsze – odpoczynek, rozmowę, lekturę… Mam nadzieję, że w ciągu tych wolnych dni naładujecie baterie na cały przyszły rok i wraz z rodziną, przyjaciółmi, bliskimi, wypracujecie takie metody, które sprawią, że będzie on piękny. Chociaż czasy niespokojne, życzę Wam, abyście zawsze potrafili i mogli żyć zgodnie ze swoimi przekonaniami i abyście potrafili o nich opowiadać bez krzyku. Pamiętajcie też, że na wszelkie zawirowania, kłopoty i problemy dobrze jest sięgnąć po coś trwalszego. 83 lata temu Max Ehrmann napisał dla swoich przyjaciół chyba najpiękniejsze życzenia świąteczne, warto je sobie od czasu do czasu przypomnieć:
Rozwijaj siłę ducha, aby mogła cię osłonić w nagłym nieszczęściu.
Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.
Obok zdrowej dyscypliny bądź dla siebie łagodny.
Jesteś dzieckiem wszechświata nie mniej niż drzewa i gwiazdy, masz prawo być tutaj.
I czy to jest dla ciebie jasne, czy nie – wszechświat bez wątpienia jest na dobrej drodze.Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek On ci się wydaje,
czymkolwiek się trudzisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia, w zgiełkliwym pomieszaniu życia zachowaj spokój ze swą duszą.
Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach jest to piękny świat.
Bądź pogodny. Dąż do szczęścia.
Zanim usiądziecie przy wigilijnym stole, zanim hummusy, falafele czy inne egzotyczne pierogi skuszą Was swoich zapachem, zachęcamy Was do lektury przygotowanych przez nas tekstów. Dobrochna i Paweł odnieśli się do związków muzyki z innymi sztukami. Dobrochna napisała o przetworzeniu opery przez… film, natomiast Paweł proponuje pierwszy tekst z cyklu, w którym będzie badać temat muzyki w grach komputerowych. Aleksandra próbowała przyłapać muzykę na społecznym uczynku. Czy jej się to udało?
Na koniec z wielką przyjemnością i nieukrywaną dumą prezentujemy dwa wywiady. Dobrochna miała okazję porozmawiać z Wojtkiem Krzyżanowskim – kompozytorem, studentem muzykologii i początkującym czarodziejem. Wraz z Aleksandrą udało jej się także porozmawiać z Dawidem Runtzem – dyrygentem, o którego wkrótce będzie bić się wiele orkiestr z całego świata!
To by było na tyle. Życzę Wam raz jeszcze dobrej lektury, nie tylko od święta. Do posłuchania! w 2017!
Aleksandra Bliźniuk
Dla teatru operowego w Polsce ten rok był udany – 36 premier w całym kraju1, Warszawska Jesień „w oparach opery” oraz inscenizacja Tristana i Izoldy w reżyserii Mariusza Trelińskiego, otwierająca jubileuszowy – 50. sezon artystyczny w Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Możemy tylko żałować, że nie doczekaliśmy się prapremiery Immanuela Kanta z muzyką Leszka Możdżera w Warszawskiej Operze Kameralnej, która uzupełniłaby sukces dzieł Thomasa Bernharda na polskiej scenie. Działo się dużo, ale przytoczone wyżej dane tylko w niewielkim stopniu odzwierciedlają rzeczywistość, ponieważ sztuka operowa ani trochę nie zwalnia tempa, ciągle oczarowuje swoich fanów i właśnie przechodzi kolejny etap rozwoju. Czytaj dalej Przetworzenia opery
Muzyka w grach wideo jest prawie tak stara jak same gry. Pierwsze dźwięki w grze pojawiły się wraz ze słynną grą Pong z 1972 roku. Nie była to pierwsza gra wideo na świecie, ale to wraz z nią zaczął rozwijać się rynek gier elektronicznych. Od tych pierwszych dźwięków udających odbijanie piłeczki i informujących o utracie punktu, do wielkich orkiestrowych opracowań muzycznych, rozbudowanego udźwiękowienia świata gry i dubbingowanych dialogów nie minęło nawet pół wieku. Dziś muzyka w grach elektronicznych jest równorzędną dziedziną rynku muzycznego, wyróżniająca się swoją estetyką i rządzącą się swoimi prawami.
Czytaj dalej Od zera do bohatera – muzyka w grach wideo cz. 1
Jaromir Nohavica śpiewa mi w słuchawkach: Kupte si hřebeny / Blíží se všivé časy (Kupujcie grzebienie/idą wszawe czasy). O wszawych, nowych czasach przypominają nagłówki gazet, newsy na fejsie i maile z Amnesty International. Tym razem, pod sztandarami, zamiast Międzynarodówki z piosenki Nohavicy, brzmią zapewne pieśni antyuchodźcze. Nienawiść jest dokładnie taka sama.
DOBROCHNA ZALAS: Czy to, co tworzysz można jeszcze nazwać muzyką? Na twojej ostatniej płycie odnajdujemy brzmienia, których nie da się poddać klasycznej ocenie estetycznej. Nie ma słów, które określałyby „piękno” tego, co słyszymy, ale jesteśmy w stanie częściowo wyrazić, co czujemy podczas przeżycia estetycznego. Jednocześnie odnoszę wrażenie, że wszystkie brzmienia (celowo nie używam słowa „dźwięk”) rządzone są jakąś logiką. Jest to również forma zabawy poprzez eksperyment.
WOJTEK KRZYŻANOWSKI: Nie wiem, czy w ogóle można powiedzieć, że cokolwiek na DS4 stworzyłem. Prawie cały album składa się z plików systemowych, takich samych jak na twoim komputerze. Emocjonalnie jest ciężko…
W takim razie kto jest twórcą tego albumu?
Nie wierzę w tworzenie. Komponowanie bardziej kojarzy mi się z łowieniem ryb lub zwracaniem uwagi na to, co jest. Jak wskazywanie księżyca palcem. Im mniejsza ingerencja ludzkiego umysłu w naturalne piękno, tym lepiej. Gdybyśmy pokonali schematy naszego myślenia i postrzegania, każda chwila mogłaby być źródłem niesamowitego przeżycia estetycznego. Pogrążeni w zapętlonych myślach, obawach i złudzeniach nie pozwalamy, aby wszechobecne piękno nas uszlachetniło, przepoczwarzyło. Czytaj dalej Nie wierzę w tworzenie / Karkowski x Autechre / rozmowa z Wojtkiem Krzyżanowskim
Dawid Runtz jest tegorocznym absolwentem Uniwersytetu Muzycznego im. F. Chopina w Warszawie w klasie maestra Antoniego Wita. 24-letni dyrygent osiągnął już znaczne sukcesy. W 2014 roku jednoosobowo reprezentował Polskę na I Międzynarodowym Forum Młodych Dyrygentów w Zielonej Górze, a w 2016 roku na 6. Ogólnopolskim Konkursie Młodych Dyrygentów im. W. Lutosławskiego zdobył II nagrodę. W tym samym roku także reprezentował nasz kraj w niezwykle prestiżowym wydarzeniu, jakim jest „Riccardo Muti Opera Italian Academy”. O nauce, podejściu do muzyki, pracy z instrumentalistami, i o planach na przyszłość z Dawidem Runtzem rozwiały Aleksandra Bliźniuk i Dobrochna Zalas. Czytaj dalej „Nigdy nie upieram się przy swojej wizji” – wywiad z Dawidem Runtzem
Podsłuchaj 