Otwarci na muzyczny świat – miniwywiady przez różne kraje

Co zrobić po liceum muzycznym? Która polska Akademia Muzyczna jest najlepsza? Może czasem nie warto zamykać się w ciasnym kręgu rodzimych uczelni i wyjechać w naprawdę wymarzone miejsce? Na przykład do szkoły, która wygląda jak Hogwart lub też do takiej, która pozwoli nam wyzwolić się spod tradycyjnie rozumianego wykonawstwa muzycznego? W ostatnim miesiącu miałam przyjemność rozmawiać z osobami, które w pewnym momencie muzycznej kariery postanowiły spróbować swoich sił poza granicami Polski: w Anglii, Danii, Szwajcarii i Francji. Przeczytajcie o ich wyborach oraz o tym, jakie konsekwencje miała dla nich decyzja o wyjeździe.

1. Londyn, miasto sprzeczności – rozmowa z Aleksym Korniczem
   
2. Wartość wielokulturowości – rozmowa z Katarzyną Zimińską
   
3. Wyjazd za granicę uczy pokory – rozmowa z Wojciechem Jurkiewiczem
   
4. Umysł otwarty na całe bogactwo muzyki i sztuki – rozmowa z Magdaleną Langman
   
5. Światowy poziom wykonawczy – rozmowa z Bartłomiejem Milerem

Aleksandra Bliźniuk 

Wartość wielokulturowości – rozmowa z Katarzyną Zimińską

Aleksandra Bliźniuk: Dlaczego zdecydowałaś się na studia w Royal College of Music?

Katarzyna Zimińska: Jako licealistka wiedziałam, że chcę studiować za granicą, ale wahałam się pomiędzy różnymi krajami. Ostatecznie padło na Londyn. Dzięki wielokulturowości miasta oszczędziłam sobie trudnego wyboru, mogąc w tym miejscu czerpać inspiracje z wielu kultur i tradycji jednocześnie.

Wyjazd za granicę uczy pokory – rozmowa z Wojciechem Jurkiewiczem

Aleksandra Bliźniuk: Czemu zdecydowałeś się studiować w Danii? Czy to ważny ośrodek muzyczny dla gitarzystów?

Wojciech Jurkiewicz: Decyzja o studiach w Danii podyktowana była działalnością w ramach Erlendis Quartet, bo to razem z kwartetem zostaliśmy przyjęci na podyplomowe studia z muzyki kameralnej. Zależało nam szczególnie na tym, żeby po studiach solowych znaleźć spokojne miejsce, gdzie będziemy mogli rozwijać swoje umiejętności i poszerzać wiedzę, a za mentora oprócz gitarzysty, mieć kogoś z gitarą niezwiązanego, ale doświadczonego w pracy wewnątrz kwartetu smyczkowego lub tria fortepianowego. Ponieważ jeszcze w czasach „przedkwartetowych” myślałem o studiowaniu za granicą, zgodziłem się.

Umysł otwarty na całe bogactwo muzyki i sztuki – rozmowa z Magdaleną Langman

Aleksandra Bliźniuk: Przyznam, że nie znam więcej studentów, którzy postanowili uczyć się w Szwajcarii. Czy to częsty kierunek, w którym udają się skrzypkowie?

Magdalena Langman: W większości przypadków, decyzja o wyjeździe za granicę motywowana jest możliwością podjęcia nauki u określonego profesora. W moim przypadku było tak samo. Dostałam się do klasy profesora Renaud Capuçon, który zawsze był dla mnie muzycznym wzorcem. Jest nie tylko wspaniałym artystą i pedagogiem, ale przede wszystkim wspaniałym człowiekiem. Praca pod jego kierunkiem jest dla mnie bardzo ważnym i cennym doświadczeniem.

Światowy poziom wykonawczy – rozmowa z Bartłomiejem Milerem

Aleksandra Bliźniuk: Studiujesz we Francji. Dlaczego zdecydowałeś się na uczelnię w Lyonie a nie w Paryżu?

Bartłomiej Miler: Studiuję we Francji z dwóch powodów. Po pierwsze, spędziłem tam pierwsze 15 lat mojego życia, zaczynając od Paryża, mieście, w którym się urodziłem. Poznałem tam świat, który jest zupełnie inny od Polski i to pod każdym względem.