Ukraińska kultura hip-hop, zwana też ukra-hop lub ukr-hop, swoje początki miała, podobnie jak w wielu innych krajach europejskich, na początku lat dziewięćdziesiątych. Zmiany społeczno-polityczne, jakie nastąpiły po rozpadzie Związku Radzieckiego na Ukrainie, spowodowały chęć czerpania z zachodnich wzorców, w które doskonale wpasowuje się amerykańska kultura hip-hop.
Czytaj dalej Ulica śpiewa ukra-hop
Coraz więcej młodych ludzi zdecydowanie chętniej sięga nie po proste i łatwo dostępne rzeczy, lecz pragnie zagłębić się w głębsze rejony swojej świadomości. Przede wszystkim starają się dotrzeć do swych korzeni, połączyć się z nimi, by następnie móc przedstawić je szerszej publiczności. Właśnie tak opisałbym w skrócie ideę przyświecającą twórczości młodego zespołu Krajka. Czytaj dalej Krajka w gościach
Kanada jako państwo od początku swojego istnienia była krajem wielokulturowym. Jeszcze jako zbiór kolonii brytyjskich i francuskich dochodziło tam do starć między Anglosasami, Frankofonami i rdzenną ludnością Ameryki Północnej. Wreszcie po wielu kompromisach, w większości poprzedzonymi ogromnym rozlewem krwi, w 1867 roku powstaje ona – Kanada.1Głównym obszarem, z którego przybyło najwięcej imigrantów była oczywiście Europa. Oprócz Francji, Irlandii, Niemiec oraz Wielkiej Brytanii, w gronie krajów skąd wywodzi się najstarsza emigracja, znajduje się również II Rzeczpospolita, a przede wszystkim tereny dzisiejszej wschodniej Polski i zachodniej Ukrainy.2 Czytaj dalej Ukraińska wioska w sercu Kanady
Zastanawiam się czy w wolnej, demokratycznej Polsce jest miejsce na twórczość zaangażowaną? Czy w kraju, w którym oficjalnie nikt nikogo nie dyskryminuje i każdy ma taką samą szansę na pracę, karierę oraz godne życie, są artyści, którzy dostrzegają społeczne nierówności? W końcu – czy reagują swoją twórczością na aktualne wydarzenia społeczne i polityczne w Polsce, a może sztuka oderwana jest dziś od dnia powszedniego? Otóż piosenka zaangażowana (protest song) ma się w Polsce tak samo dobrze jak w Chinach, i tak samo dobrze jak we Francji.
Niespełna dwa miesiące temu w tekście Perełki ukraińskiego chóru barokowego krótko przedstawiłem sylwetki kilku kompozytorów ze szkoły w Głuchowie. Dziś chciałbym skupić się na jednym z nich – Maksymie Berezowskim. Była to postać niewątpliwie wyjątkowa pod względem twórczości, jak i życiorysu. Dusza romantyka. Jego historia – w kontekście wydarzeń historycznych i osobistych przeżyć – nie należy jednak do tych ze szczęśliwym zakończeniem.
Tytuł dzisiejszego tekstu nie bez przyczyny odnosi się do kultowej kreskówki produkcji radzieckiej – a dokładnie ukraińskiej – w której opisywane były losy Zaporoskich Kozaków, a w szczególności groteskowego tria. Oprócz specyficznego ukraińskiego humoru i elementów folkloru serial animowany pokazywał młodym widzom historię kozactwa i XVII wiecznej Ukrainy.
Obrzędowe pieśni cyklu kalendarzowego są najstarszym dziedzictwem ukraińskiej muzyki ludowej. Powstały one jeszcze w czasach przed chrześcijaństwem, a ich tematyka dotyczy m.in. kultu zjawisk przyrody, ciężkiej pracy oraz zwyczajów związanych z porami roku. Wraz z muzyką w pamięci narodu zachowały się również obrzędy, które – nie zważając na rosnący wpływ kościoła chrześcijańskiego – ludzie kultywowali od niepamiętnych czasów. Czytaj dalej Ukraińskie pieśni rocznego cyklu kalendarzowego
