Chłostająca czwórka, czyli co tu tak głośno?

Gdy punkowo-metalowa spuścizna drugiej połowy lat 70. – Nowa Fala Brytyjskiego Heavy Metalu nabrała ogromnej siły, następnym dość oczywistym krokiem było przedostanie się muzyki metalowej do mainstreamu. Jedynym sposobem aby się tam dostać było ugrzecznienie wizerunku długowłosego harleyowca o szemranym profilu (kryminalnym). Trafne okazało się ubranie długowłosego harleyowca w ciasne i błyszczące skóry i otoczenie go paroma tańczącymi półnagimi (ćwierćubranymi) kobietami. W ten sposób narodził się hairmetal (tudzież glam metal), którym jednocześnie gardzono i uwielbiano. Jednakże to nie hairmetal cieszył się największą popularnością.

Brytyjski łomot, czyli co tu tak głośno?

Wkurzona brytyjska młodzież w latach 70-80 ubiegłego wieku stała się twórcami nowej sceny w muzyce metalowej. Zaistniała ona w świadomości fanów cięższych brzmień w okresie spadku popularności takich zespołów jak Led Zeppelin czy Black Sabbath. To co wyróżnia nowy ruch, to przede wszystkim odejście w znacznym stopniu od struktur bluesowych i wprowadzenie do muzyki metalowej elementów muzyki punk. New Wave of British Heavy Metal (NWOBHM), czyli Nowa Fala Brytyjskiego Heavy Metalu cechuje się ogromnym wzrostem liczby młodych formacji heavymetalowych.  Nowa Fala stała się również kamieniem milowym dla ekstremalnych gatunków metalu, Black, Doom czy Thrash.