Jedenaste – nie ściągaj!

Wszystkie dobra zarówno fizyczne jak i intelektualne mają właścicieli, którym przysługują prawa związane z ich własnością. Prawa autorskie to ustawowo określone zbiory uprawnień twórcy dzieła intelektualnego oraz zbiory ograniczeń innych podmiotów w stosunku do twórcy i tego dzieła¹.

Doskonale wiedzą o tym osoby piszące chociażby prace magisterskie. Zdanie, które już kiedyś zostało napisane, a widnieje w takiej pracy bez przypisu, będzie uznane za plagiat. Podobnie rzecz ma się ze skopiowanym obrazem podpisanym nazwiskiem kopisty, filmem, sztuką teatralną, czy wreszcie – utworem muzycznym. Prawo autorskie jest jednak stosunkowo nowym prawem. W Polsce obowiązuje od 1920 roku, kiedy po odzyskaniu niepodległości ratyfikowano konwencję berneńską o ochronie dzieł literackich i artystycznych, a pierwszą ustawę o prawie autorskim, zapewniającą ochronę cywilną i karną praw osobistych i majątkowych twórców uchwalono w 1926 roku². Od tej pory wszyscy artyści mogą spać spokojnie. Ale czy na pewno…?

DJ Beethoven feat. MC Mozart

Historia muzyki pokazuje, jak wiele potrzeba przemian, wzlotów i upadków, aby przejść w doskonałość. Mówi się, że szczytowym osiągnięciem dla sztuki kompozycji była epoka klasycyzmu – czysta doskonałość, niewiarygodna perfekcja przekazu. Jednak od XVIII wieku wiele się zmieniło i wiele zmienić się może: muzyka obrała różne kierunki, oraz w inny sposób trafia do człowieka. Współcześnie – jeśli można użyć takiego określenia – mamy wiele „muzyk”. Możliwości akustyczne i wybór w doborze dźwięków stał się praktycznie nieograniczony. Jednak wciąż doskwiera nam niedosyt. A co jeśli połączyć tak jedno z drugim?