Fylkingen – mekka północy? – PÅ SVENSKA #4

Jeśli komukolwiek przyjdzie zainteresować się dorobkiem kulturowym Szwecji, to szybko zauważy, że nie pozostawiła ona wielkiej spuścizny dla europejskiej muzyki klasycznej. Niewiele mówiące nazwiska kompozytorów oraz muzyków, zakurzone i milczące od dekad utwory… A jednak w roku 1933, czyli 13 lat przed rozpoczęciem Darmsztadzkich Międzynarodowych Letnich Kursów Nowej Muzyki, grupa skandynawskich artystów (m.in. Gunnar de Frumerie, Gunnar Norrby, Judith Malmquist, Gösta Rybrant, Gustav Gröndahl i Iris Thorstenson) na czele z kompozytorem Ingemarem Liljeforsem, utworzyła stowarzyszenie Fylkingen w samym sercu północy – Sztokholmie. Ponieważ Fylkingen nie miało stałej siedziby, koncerty odbywały się w różnych punktach miasta, jednak najczęściej był to Konserthuset przy placu Hötorget, znany między innymi z ceremonii wręczania Nagrody Nobla.

Ostatni recital fortepianowy – PÅ SVENSKA #1

„Płakał i modlił się o przebaczenie, przytulając popiersie Beethovena”.
Ekspressen, 10 marca 1964r.

Jest chłodny, sztokholmski wieczór 6 marca 1964 roku. W Moderna Museet gromadzą się ludzie, by wysłuchać ostatniego recitalu fortepianowego znakomitego pianisty, organisty oraz kompozytora szwedzkiego. Zdarzenie, które potrwa zaledwie dwadzieścia minut, zostanie opisane w prasie na całym świecie, a jego ekscentryczną historię przez lata będzie ilustrować tylko jedno, przypadkowo zrobione zdjęcie.