O prawdziwości Jaskra i innych truwerów

Studiował tu cztery lata, potem zaś przez rok wykładał w Katedrze Truwerstwa i Poezji. Posadę wykładowcy zaproponowano mu, gdy zdał końcowe egzaminy z celującym wynikiem, wprawiając w osłupienie profesorów, u których w czasie studiów zapracował sobie na opinię lenia, hulaki i idioty. Później zaś, gdy po kilku latach wałęsania się po kraju z lutnią jego sława jako minstrela sięgnęła daleko i szeroko, Akademia zaczęła usilnie zabiegać o jego wizyty i gościnne wykłady.*

Jeśli jest bohater, musi też być jego piewca. Jaskier, przyjaciel wiedźmina Geralta z Rivii z powieści Andrzeja Sapkowskiego, jest przedstawicielem stereotypowej postaci barda/trubadura w literaturze czy grach. W książkowym opisie Jaskier jest przystojnym blondynem, z figlarną czapką z piórkiem. Elokwentny, chociaż nie stroni od dosadnych słów. Prawdopodobnie wysoko urodzony i wykształcony. Dzięki temu, oraz ogromnej popularności ma wstęp na większość dworów szlacheckich (o ile nie przyprawił rogów możnowładcy). Babiarz i podrywacz wszystkich kobiet, niezależnie z jakiego stanu. Jednakże kim historyczny pierwowzór Jaskra?