Wgryzł się i nie puści – Tuwim w piosenkach

Czy Lokomotywa może być muzycznym erotykiem? Dlaczego Kukiz nienawidzi Tuwima, a grupa Buldog nagrała całą płytę poświęconą poecie? Czy autor Ptasiego radia był anarchistą, pacyfistą, lewakiem i masonem?

Niepożądane i zakazane

W kontekście ostatnich wydarzeń politycznych w Polsce, warto sobie przypomnieć, że sztuka nigdy nie istniała niezależnie od władzy. Konsekwencje listopadowej premiery spektaklu Śmierć i dziewczyna (reż. E Marciniak) w Teatrze Polskim we Wrocławiu, która zakończyła się zadymą oraz interwencją Ministerstwa Kultury, to jedynie bardziej drastyczny przejaw tego, co nazywamy polityką kulturalną. W obecnych czasach jej oddziaływanie zazwyczaj jest niewidoczne, jednak ma znamienny wpływ na kształt sztuki dostępnej w muzeach, teatrach, filharmoniach, a nawet podczas festiwali. Poniższy tekst traktuje o jednym z bardziej wyrazistych przykładów funkcjonowania polityki kulturalnej w ostatnim stuleciu, którym były działania III Rzeszy w sferze muzyki na terytorium okupowanej Polski.

Nie tak straszne dysonanse – po(d)słuchajmy razem współczechy!

Nie tak straszne dysonanse to cykl artykułów dotyczących polskiej muzyki XX wieku, ze szczególnym naciskiem na jego II połowę. Cykl ten ma na celu pełniejsze przybliżenie i ukazanie zróżnicowania rodzimej twórczości tego okresu. W poszczególnych artykułach omówię główne nurty i techniki powstałe we współczesności oraz sylwetki najważniejszych kompozytorów tego okresu. Spróbuję także odpowiedzieć na pytania: jak słuchać muzyki XX wieku oraz czy w ogóle warto to robić?

W tym artykule przedstawię Państwu problem recepcji muzyki XX wieku. Jakie wydarzenia historyczne miały wpływ na twórczość polskich kompozytorów? Jak słuchać muzyki awangardowej? Czy istnieje szansa na upowszechnienie muzyki XX wieku?

Cóż może być piękniejszego nad człowieka rycerskiego?

Powstanie Warszawskie to druga płyta zespołu Lao Che wydana w roku 2005 – płyta, która nie obeszła się bez kontrowersji. Pomimo tego każdy z członków zespołu został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi za promowanie pamięci o wydarzeniach z 1944. Temat, który postanowili przestawić członkowie Lao Che jest niewątpliwie trudny, zwłaszcza, że niesie ze sobą wciąż żywy patriotyczny ból oraz niezasklepioną ranę martyrologii polskiej. Dla jednych płyta jest arcydziełem i hołdem złożonym historii, dla innych profanacją. Z reakcją tych drugich najczęściej łączy nie do końca uświadomiony, wewnętrzny bunt. Bunt, który rodzi się poprzez wyobrażenie kilku zasłyszanych słów, w dodatku bezczelnie stykających się ze sobą: Lao Che, Powstanie Warszawskie, Krzysztof Kamil Baczyński.