Co nas urzeka w piosenkach Grzegorza Ciechowskiego

Autor? Muzyka? Tekst? A może wszystkie te elementy zespolone w jedną, oryginalną całość? Trudno odpowiedzieć na pytanie, w czym tkwi fenomen piosenek Grzegorza Ciechowskiego. W moim osobistym odczuciu jest to tekst pełen napięcia, sugestii oraz emocji. Tekst, który jest ponadczasowy. To właśnie on narzucił środki muzyczne, będące przedłużeniem narracji, a także treści, której najbardziej zabrakło mi w aranżacjach Hanny Raniszewskiej oraz Dobrawy Czocher, podczas koncertu 19 grudnia w poznańskim klubie Blue Note.

Jestem Odette Dąbrowska – wywiad

ALEKSANDRA BLIŹNIUK:  Ukończyłaś Akademię Muzyczną w klasie fortepianu. Twoje sukcesy w dziedzinie pianistyki są znaczące. Dziś możemy wysłuchać twojej autorskiej muzyki, która nie wpisuje się w ramy tzw. klasyki. Skąd pomysł na Odette?

ODETTE DĄBROWSKA:  Słowo „pomysł” chyba nie bardzo pasuje, bo sugeruje, że wymyśliłam postać Odette. Prawda jest taka, że Odette to po prostu ja. Bez kreowania niczego i nikogo. Wydaje mi się, że informacja o tym, że śpiewam, była dość szokująca dla osób z mojego środowiska, więc w ich oczach być może stałam się nową osobą, ale zaręczam – to ta sama ja! Co do nazwy Odette, jest ona niczym innym jak rozpisanym skrótem OD, który z kolei jest moim inicjałem (Ola Dąbrowska). No i Odette ma nazwisko. Jestem Odette Dąbrowska.

Ciechowski klasycznie

Niewielu jest artystów, w których twórczości słowo i muzyka znajdują się na równie wysokim poziomie. Wyrazić takie zdanie, to jak pokazać język fanom polskiego rocka, którzy zaraz zaczną wymieniać liczne zespoły zaangażowane w rzeczywistość oraz wywierające głęboki wpływ na słuchaczy. Wymienią wśród nich – słusznie – Grzegorza Ciechowskiego, lidera zespołu Republika oraz Obywatel G.C. Powiedzieć o Ciechowskim, że pisał teksty dobre, to tyle co nic. A więc raz jeszcze: niewielu jest artystów, w których twórczości słowo i muzyka znajdują się na równie wysokim poziomie. A jest ich jeszcze mniej po odejściu Grzegorza z Ciechowa.